Testing Video:
Duniaku
Inilah aku dan duniaku..... Tanpa perlu banyak bicara..
Senin, 22 Desember 2014
Rabu, 10 Desember 2014
Cerpen Bahasa Bali
Sira
sane Iwang
Olih:
Rustiana Dewi
Buka katusuk-tusuk
jaum, rasa sakit tangkah sing nyidang nahanang. Yadiastun satata makenyem
girang, nanging di tengahne sira sane uning ? Luh Wati, anak luh jegeg sane
demen makedekan, nanging di kenehne ia
satata ngeling. Uyut di kulawarga sane sanget ngaenang Luh Wati sing nyidang
sirep sabilang peteng. Dadongne tusing demen ngajak memene Luh Wati. Dadongne
liu pesan ngelah munyi, geginane sabilang wai tuah ngonyeh. Luh Wati sai
ngeling sigsigan di kamarne, yening ningehang dadongne nyelek-nyelekang memene.
Luh Wati sing bani ngomong apa, tusing
mase bani ngalawan I dadong.
“Uling pidan icang mula sing setuju
yen bapan caine nganten ajak memen cainene ane mabikas berek! Meme ane keto
mase nu sayangang cai? Suud monto ngelonin meme!” Keto I dadong ngonyeh di
arepne Luh Wati.
“Suud
monto dong, sing dadi dadong ngomong keto.. apa buin iluh suba kelih, nu gen
dadong ngorahang sing setuju. Iluh idup di gumine care sing ada gunane dong,
sing kaarepang…” Luh Wati ngomong sambilanga ngeling.
Luh Wati marasa ada di tongos pelih
dogen. Sujatine ia marasa sebet tur dot ngopak dadongne sane demen ngalih-ngalihin
kapelihan memene Luh Wati. Nanging yen Luh Wati ngopak dadongne, ia kaorahang
masekaa ngajak memene, buina Luh Wati satata ningeh munyi kasar dogen. Ento
ngranayang Luh Wati sing taen pati paek ngajak reramane di arep I dadong,
nanging yen suba dadongne sing ada jumah, Luh Wati ngenggalang ngalih reramane
tur ngelut reramane.
“Me,
Pa… iluh sing nyidang yen terus buka kene. Sakit keneh Iluhe care anak
kapisahang ngajak rerama. Suba ilang kesabaran iluhe, dija ada anak bajang sane
nyidang sabar care iluh? Iluh nak makita mase care anak bajang lenan ane bebas
makedekan ngajak reramane, ane nyidang malali maliang-liangan…” Luh wati
ngomong sambilanga ngeling lan magelut ngajak memene.
Meme
bapan Luh Wati milu ngeling, lantas bapane nyautin munyin Luh Wati, “Luh, Bapa
nak angen mase yen panake terus nepuk keadaan buka kene. Bapa suba mikirin,
jalan keluarne wantah abesik, bapa lakar megedi uli umah ne. Iluh nyak milu
ngajak Bapa?” Ditu Luh Wati marasa bingung, ia tusing nyak magedi uli jumah
nanging ia mase suba sing kuat nepukin anak uyut dogen. Dadongne mase pastika
lakar ngamusuhin ia.
“Iluh
sing nyak milu megedi, pokokne tongosin iluh dini. Iluh sing nyak didian dini.”
Pasaut Luh Wati ngaenang bapane sing nyidang ngomong apa.
Lantas memene masaut, “Luh, dadong luh to nak
suba gedeg sajan ajak meme. Yen meme terus ngoyong dini, pasti uyute sing taen
pegat. Sakit mase keneh meme nepukin panak ngeling kene gen terus. Tegarang luh
kenehang, masak tembahanga cucune paek ngajak reramane? Meme nak dot mase
makedekan ngajak panak.”
Wantah
elingane Luh Wati sane pesu, ia sing nyidang buin ngomong apa. Galahe ento ia
puas-puasin ngelut meme lan bapane.
Sedek
ngelut memene sambil ngeling, saget teka dadongne masemu gedeg tur langsung
ngonyeh padidiane, “Nah, jani suba racunine panakne pang milu ngamusuhin icang!”
Ditu lantas makejang pada kejut nepukin dadongne teka.
Mara
lantas bapane nyautin munyin dadongne, “Nak meme bisa ngomong keto gen suba…Tumben
icang paek ngajak panak, suba orahang me ngaracunin. Cang ngelah panak ne me…
pelih cang mapunduh marerod ajak panak cange?”
“Nah
jani terserah ditu! Makejang be ajak ngamusuhin icang… da je cang uruse!” I
dadong masaut ngambul tur bangras.
“Dong…
nak patuh sayang iluh teken dadong lan
rerama. Iraga di umah abesik sing dadi saling magedegan dong…” Luh Wati ngomong
sambilanga nyagjagin dadongne. Ditu Luh Wati suba ilang wates kesabarane, ia
terus-terusan ngeling kanti paningalane kubil. Ia matimpuh di malun dadongne
sambilanga ngeling. “Diolas dong… da gedeg ajak memen iluhe. Amongken je jelekne
nak ia tetep memen iluhe, mantun dadonge mase. Iluh sing nyidang joh ngajak
rerama. Tegarang je dadong dadi iluh, nyidang dong terus sabar? Suba benyah
atin iluh yen ningeh rerama padidi kajelek-jelekang. Iluh suba wadih ningeh
dadong ngonyeh, iluh tusing je beburon dong…” Luh Wati ngomong sambilanga
matimpuh ngisinin batis dadongne.
Meme
bapan Luh Wati milu ngeling krana sing dadi ati nepukin pianakne buka keto.
Lantas meme bapane nyagjagin pianakne lan milu matimpuh.
“Me,
suudang ngemang panak cang munyi. Sing pantes nen ia ngeman munyi ane kene. Yen
me gedeg ajak cang, nah kal terima cang, nanging suud monto nyakitin keneh Iluh
Wati.” Memen Luh Wati ngedenang kenehne ngomong keto.
Luh
Wati enu mase ngeling gelur-gelur. Saget buin kejepne Luh Wati nyele ati, ditu
lantas makejang pada kejut nepukin. Dadongne milu ngelingin Luh Wati sane nyele
ati. Meme lan bapane ngajak Luh Wati ke kamarne, dadongne milu nugtugin. Di
kamarne Luh Wati, makejang pada ngeling ngantosang Luh Wati sadar.
Laut
bapane ngomong ajak I dadong.“Nah jani suba tingalin meme… mara jani Luh Wati
nyidang mesuang isin kenehne, kanti nyele ati cucun meme ne. Ia tusing ada
pelih apa-apa, iraga dadi nak tua ane pelih. Sapatutne iraga angob ngelah
panak, ngelah cucu care Luh Wati. Yadiastun iraga terus mauyutan jumah tur
ngaenang ia stress, nanging ia enu mase inget ngaba awak tur sing kena
pergaulan ane pelih. Jani cang ngidih ajak meme, lan suudang amonto ngarebutin
balung tanpa isi. Ne jani gae kerukunan di keluarga.”
Suud
bapane ngomong, mara lantas Luh Wati sadar tur langsung ngomong ngajak dadongne
sambilanga ngetelang yeh paningalan, “Suud monto dong…” I dadong laut nyautin
omongane Luh Wati tuah aji maanggukan dogen.
Langganan:
Postingan (Atom)